Mieszkanie numer 99-Dom Przywódcy Klanu Blue

Pap

- Skrzydła. - powiedziałem ze smutkiem
- Ja swoimi cieszyłem się 7 godzin dokładnie. - westchnąłem

Blue

-Moje to pamiątki tych które miałam kiedyś-powiedziała cicho i spowrotem spojrzała w jego oczy które chcąc bądz nie zaczęły ją hipnotyzować.
-Ja jeśli bym mogła pozbyłabym się moich.-zaczęła
-Ale to kara jaką muszę płacić-dodała po chwili

Pap

- Mieć skrzydła to kara? - poważnym tonem
- Ja, ja chciałbym mieć. - snowu ze smutkiem

Blue

-Każda część,mnie i to że siedzę teraz na tej kanapie są Karą-usiadła spuszczając wzrok i poprawiając włosy.

Pap

- Możesz to zmienić. - powiedziałem z optymizmem
"Co ja plote? Przeciez takie kity to ludziom sprzedającym dusze wciskałem." w myślach sam nie wierzyłem w te wypowiedziane na głos słowa 'przecież nie ma nadzieji, dla mnie, dla niej, dla nikogo"

Blue

-Przekleństwa ściąga coś czego ja nigdy nie będę mieć-mruknęła i wstała.

Pap

- Czego nie będziesz miała? - złapałem ją za ramiona

Blue

-Uczucia które nie jest dane upadłemu aniołowi-stała twardo patrząc mu w oczy.
Po chwili bez słowa wyminęła go i ruszyła po kaflach które były cąłe w krwi.
Szła bez słowa w stronę kuchni a każdy jej ruch zostawiał pamiątkę z krwi na nie których jeszcze czystych kaflach.

Pap

- Nie myśl o sobie jak o "upadłym" - uśmiechnąłem się

"Tylko jak o kim?" się zastanawiałem

- Myśl jakbyś nie umarła jeszcze. - wymyśliłem

Blue

Stanęła przy blacie poprawiając Kwiaty w Prowizorycznym dzbanie.
-Nie chciał byś umrzeć tak jak ja-rzuciła nawet się nie odwracając.

Pap

- Nie wiem. Nie wiem jak umarłaś. - odparłem spokojnie

Blue

-Jak królik doświadczalny, wepchali we mnie tyle chemi że serducho nie wytrzymało-Odwróciła się i spojżała mu prosto w oczy
-Nikt nie chciałby mieć takiego życia jak ja-zamrugała a w jej oczach było widać tylko wściekłość..

Pap

- Ja sam wepchałem w ciebie tyle chemii, że..., że mnie uratowali. - westchnąłem zawiedziony, jakby to się stało przed chwilą

- A zginąłem głupio. - uśmiechnąłem się
- A uczucia są dla wszystkich, nawet "upadłych". - patrzyłem w jej sciekłe oczy z współczuciem

Blue

-A trzymali cię w zamknięciu-wstała i zaczęła powoli do niego podchodzić.
-O głodzie nawet przez 7 dni-mówiła powoli krocząc.

Pap

- Nie użalaj się. Jestes przywódcą. - powiedziałem oschle.
- Ważne ze wolę życia miałaś. Człowiek wolny jest wolny, nawet w zamknięciu. - poawżnie

	Forum SkyLand Strona Główna -> Stara Kamienica	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 Następny
Strona 4 z 7