Mieszkanie numer 99-Dom Przywódcy Klanu Blue

Blue

Wstała pocierając kolano,połowa włosów zasłoniła jej twarz zgrabnie ukrywając jedną łzę, na wspomnienia o bracie.
-Nic dzięki-powiedziała podłamanym głosem.
-I to właśnie różni Upadłych od aniołów i Wampirów-Spojrzała na ziemię.Dopiero po chwli spostrzegła iż straciła za dużo krwi,lekko zachwiało się jej pod nogami ale po chwili spowrotem stała pewnie.
Jeszcze raz spojrzała na krew, a czarne krople z uporczywością kapały na kafelki.

Pap

- Połóż się. pchnałem ją delikatnie na kanapę.
- Nie znam czarów. - ze smutkiem w oczach
- Ale coś poradzimy. - zdjąłem z siebie górę zbroi i zerwałem bandarze zakrywające pozostałości po skrzydłach.
- powinno pomóc. - owinałem jej rany bandarzami
- Są nasączone czymś hamującym krwawienie. - dodałem gdy na moich plecach poczułem zimny strumień krwi
Cały czas stałem do niej twarą żeby nie zauwarzyła braku moich skrzydeł

Blue

-To i tak nic nie da-szepnęła siadając.
-Ta krew przestanie płynąć kiedy się skończy,a kiedy się skończy ja wreszcie odejdę i już nigdy nikogo nie skrzywdzę.-powiedziała pewniej patrząc w okno.

Pap

- Nie marz się. - stanowczym głosem
- Nawet jeśli nie pomoże to nie zaszkodzi napewno. - krew płynąca po plecach docierała już dolna częścia zbroi do podłogi, ze szczelin miedzy płytami zbroi zaczęły wyciekać małe czarne stróżki

- Leż. - znów ją pchnąłem do pozycji leżącej

Blue

Mruknęła coś pod nosem, ale po chwili zastanowienia z ociężałą miną położyła się sztywno.
-Po co mi pomagasz..?-spytała wprost.
"Powinieneś pomóc sobie"Zamyśliła się czując zapach krwi inny od jej własnej.
Leżała na kanapie która po chwili była cała od jej krwi,bandaż zatrzymywał krwawienie ale nie w pełni.

Po chwili krew zakryła wszystko była na piórach i sukni dziewczyny.Odziwo kiedy dotknęła materiału zmieniała kolor z czarnego w biały.

Pap

- Dlaczego? - zapytałem zdziwiony
- Bo nie jestem... - zatrzymałem się
- Nieważne. - zrezygnowałem z tłumaczenia się.
- Ważne że pomaga. - spojrzałem na krew Blue.
"Tak jak powinno, może juz za mał stęrzenie ale działa." uśmiechnąłem się w duchu

Blue

Po chwili kolejne pióra,spadły z jej skrzydeł wyglądało to strasznie Blada cera dziewczyny z Krwią i czarnymi piórami wyglądała niczym scena z dobrego hororu.
-Mnie nie warto ratować, i wcalę się nie mazgaję-prychnęła niczym kotka i szybkim krokiem wstała z kanapy.Nagle poczuła iż stoi w krwi..spojrzała na jej stopy.."Zaraz chwila"Mruknęła.

Nie wiele się zastanawiając spojrzała na niego pytająco

Pap

- Nie przejmuj się tak musi być. - uśmiechnąłem się

Blue

Podniosła symbolicznie brew ale po chwili lekko się uśmiechnęła.
-Jeśli tak sądzisz..-uśmiechnęła się lekko po raz pierwszy dzisiaj
Nagle jej spojrzenie zatrzymało się na portrecie,warknęła i zacisnęła pięść po chwili z całej siły przyłożyła dłonią w ścianę było słychać dziwny trzask.

Pap

Na podłodze dwie stróżki krwi spotkały się i zaczęły mieszać.
Jedna z nich była biała, druga czarna.

- Połóż się. Nie powinnaś się denarwować narazie. - połóżyłem ją spowrotem.

Odwróciłem sie i spojrzałem na obraz
- Muszę go zdjąć. - powiedziałem i zniknąłem z obrazem
Po chwili pojawiłem się z powrotem jednak juz bez niego.

Blue

Biała stróżka krwi delikatnie owinęła się wokół Czarnej niczym ognisty smok wokół swej ofiary..

-Nie muszę leżeć-Usiadła spoglądając na zakrwawioną suknię i jej pióra, które "latały" po całym pomieszczeniu niczym liście.
Delikatny wiatr zawiał jeszcze raz rozwiewając pióra które nie przestawały spadać z skrzydeł brunetki.

Pap

"Czyżby nie przeszkadzało jej że obraz zabrałem?" pytałem się sam siebie w myślach "Dobrze"

- Nalegam żebys siępołożyła. - znów ją połozyłem, tym razem jednak usiadłem obok i pilnowałem żeby nie wstała.

Blue

Leżała na kanapie nie kryjąc iż patrzy mu prosto w oczy.
Kilka piór leniwie spadło z kanapy mocząc się w krwi.Kilka zabarwiło się na biało od krwi Blue,tworząc istną grę pozorów.
-Leżenie tu nic nie da-szepnęła cicho.
-Co z obrazem..?-Pewniej

Pap

- Nie martw się o obraz. - uśmiechnąłem się szczerze
- Jest bezpieczny. - dodałem pewnie
- Leż, nie zaszkodzi. - stanowczo

podniosłem z podłogi jedno zakrwawione pióro
- Jak to było... - westchnąłem

Blue

-Skrzydła..-szepnęła dotykając jednego ze swoich.
-Moje i tak już są zniszczone,ledwo co mogę na nich latać.-szepnęła.
-To cząstka tej głupiej klątwy-warknęła.

-On,zabrał mi wszystko-Ni z goryczą ni z żalem.
Blue odwróciła wzrok w drugą stronę aby ukryć spływającą łzę.

	Forum SkyLand Strona Główna -> Stara Kamienica	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 Następny
Strona 3 z 7